Bazen ne kadar sivri oluyor dilimiz de kalemimiz de. Zehir zemberek saçanları da biliyoruz. Ama kimseye bir faydası yok sivrilmenin. En çok dil yarası acıtır, derler. Gerçekten de her şeyi unutabiliyor insan ama kötü sözleri unutamıyor nedense. Bazen sessizlik daha iyidir. Sizi
Hayatı gerektiği gibi yaşadığımızı düşünüyor muyuz? Daha doğrusu hayatı dolu dolu yaşayabiliyor muyuz? Sadece gezip görmekten veya eğlenmekten bahsetmek hayatı iyi yaşadığımız anlamına gelmez. İnsanlar nedense hobi edinmekten kaçınıyor. Hayat telaşları fazla olsa gerek. Durup dinlenmeye ve farklı ve kendilerini geliştirebilecekleri şeylere
İnsanlara baktığınız zaman herkes bir idol arıyor kendine. Başkalarına idol olmak ise kimsenin aklından geçmiyor sanırım. Yaptığınız işte en iyisi olup çevrenize ilham vermek varken başkalarının izinden gitmek daha kolay geliyor olabilir. Halbuki herkes kendi izini yaratmalı bu dünyada. Başkalarına ‘Örnek’ olmalı.
Her zaman her şeye hakkımız olduğunu düşünüyoruz. Belli bir hukuksal çerçevede de hakkımız var zaten. Mesela insanca yaşamak en doğal hakkımız. Ondan da önce yaşayabilmek de haklarımız arasında. Belirli kurallar ve adalet sistemi içinde elbette ki haklarımızın korunmasını istememiz en doğalı. İnsan
Ne çok korkumuz var hayatta. Günlük yaşantılarımızda da aklımızın bir yerinde fobilerimizle gezeriz. Korkmak doğal bir duygu olsa gerek ki herkes kolaylıkla dile getirebiliyor. Hatta isim bile takmışız korkularımıza. “Benim fobim var.” Diye geçebiliyoruz. Korku neyse de kimisi samimi gelmiyor insana. Fobiniz
Doğuyoruz hepimiz… Kimisi iyi olarak devam ediyor kimisi de kötü. Doğuyoruz hepimiz evet ama aynı da olmuyoruz hiçbir zaman. Biri marangoz, terzi olurken biri beyaz yakalı oluyor. Kimi sanatçı, kimi yazar kimi de siyasetçi oluyor. Başta eşit gibi görünsek de şartlar eşit