yazar

Büyük zaferi kutlayalım. Cumhuriyetimizin 100. Yılını coşkuyla kutluyoruz. Tam 1 asırlık oldu Güzel Türkiye’m. Kuruluşunun ardından devrimleri ile de anıldı. Mustafa Kemal ATATÜRK gibi bir dünya lideri ile bütün savaşlardan zaferle çıkarak, düşman işgalinden kurtularak kuruldu. Sadece savaşlar mı? Cahilliğe, bağnazlığa, başka

İnsanlar olarak ne kadar çabuk tüketiyoruz her şeyi. Yeni trendler çıkıyor ve diğerini unutuyoruz. Edebiyat ve sanat için de bu geçerli midir acaba? Aslında büyük bir değişim söz konusu, özellikle de şiir türünde. Ölçülü ve naif şiirler yazılırken bir anda ölçüsüz ve

Ne  çok şey kaçırıyoruz hayatımızda. Bu bazen bir otobüs oluyor bazen de bir fırsat.  Kimi zaman da gözden kaçırdıklarımız oluyor. Bazen hayatı bile kaçırabiliyoruz. Bu kaçırmanın adına bazen hayat telaşı diyoruz bazen de bahane. Asıl yapmamız gereken farkında olarak yaşamakken biz baharları

Edebiyat, kelimelerin dansıdır; düşüncelerin, duyguların ve hayallerin tuvali. Bir yazar için edebiyat, dünyayı anlamlandırmanın, insan ruhunun derinliklerine inmenin ve toplumsal olaylara ışık tutmanın bir yoludur. Okuyucu içinse, edebiyat bir kaçış, bir öğrenme, bir kendini bulma serüvenidir. Kimi zaman bir aşkın tatlı sızısını,

Hiç rezil oldunuz mu bilmiyorum ama bazen kepazeliklere şahit olabiliyor insan. İnsanları rencide edici konuşmanın adı şov olmuş. Şov yapmak uğruna da karşısındakini yerin dibine sokmak da adet olmuş. Eskiden bir saygınlığı vardı programların. İnsanlar bir saygı çerçevesinde ve ince espri nezdinde

Her yağmur veya her gözyaşı hüznün habercisi değildir. Kimisi de umudun yeşermesidir. Her yağmurdan sonra nasıl açıyorsa gökkuşağı öyle açmalı içimizde umut. Hala nefes alıyorsak bir ihtimal daha vardır her zaman. Her gecenin bir sabahı olduğu gibi umut vardır yine. Belki beklenildiği