Boş sokaklar gibi içim. Dışımda ışık varsa o umudumdur. *** Kimsesiz duraklar gibi içim. Çevrem kalabalıksa yalandır. *** Üşür içim her güneş batımında. Gülümsemem sıcaksa eylemimdir. *** İçimde bir sükunet var. Dışım şen olsa ne olmasa ne. *** İçimde bir yiğit feryadı
Ölü kentler doğuyor içimde. Bir kuytuda can veriyor hiçliğim. Yasaklar arasından seçiyorum sonumu. Bir sokaktan diğerine geçilmiyor. Pusu kurmuş bir hayvan gibi bekliyor yolumda düşman. Günler geçmiyor ve de anlar hainleşiyor. Bir ip dolanıyor boynuma. Bugün son gün gibi yaşıyorum. Savaşlar yıkıntılar
Kalemimin karası siliniyor satırlarda. Anlatamıyorum içimdeki özlemi ben. Ne sıla hasreti, ne gönül yarası değil, Olsa olsa dil yarası, gönül kırgınlığı. *** Kalemimin izi siliniyor yavaşça dizelerde. Şuracığımda bir düğüm olmuş geziniyor. Bazen anlatmak istemiyorum içimdekini. Kime ne faydası olacak ki harap
Yalnızlığa bahanem çok benim. Bir parça kalp kırıklığım var cebimde. Biraz keşkelerim var tütün kesemde. Arka arkaya sıraladığım sebepler var bir de. Yalnızlığa atfettiğim şiirler var masamda. Dolu dizgin sevmişliğim var kaderi işte. *** Yalnızlığa bahanem var benim. Gözlerimde yalnızlığın izi var.