Her kimlik bunalımında kendimize sorduğumuz sorudur “Kimim Ben?”… belki de çok düşünmeye gerek yoktur. Cebimizde taşıdığımız kimlikler kadarızdır belki.
Aslında kimliklerimiz sadece birer etiket. Nereye veya neye ait olduğumuzu gösterebilir ama kişiliklerimizle ilgili ne kadar bilgi verebilir ki? Genel olarak toplum yapısını anlatsa da kimliklerimiz, özümüz ve sözümüzü tam anlamıyla da ortaya koyamaz.
Kimlikler sadece mensubu olduğumuz yerleri gösteriyor. Gerisi ailemiz, çevremiz, ne zaman nerede ne tür etkileşimlerde bulunduğumuzdur.
Hem kendi başımıza bağımsız birer birey hem de bir toplum içinde yerimiz vardır. Bu ikisini örtüştürmek de mesele tabi. İçi başka dışı başkalardan olmayalım da.
Bir yandan içindeki toplumu temsil ettiğimiz gibi bir yandan da kişiliğimizi ortaya koymamızda bir abeslik yok. Asıl problem topluma ters düşmeye başladığımızda başlıyor zaten. “Ne içindeyim ne dışındayım…” demek daha makul bu durumlar için.
Kim olduğumuza tekrar gelecek olursak, aslında hem topluluk kadarız hem de edindiğimiz yer kadarız.
İlgilendiğimiz sanat dalı kadarız mesela, ilgi duyduğumuz işler kadarız; belki de bunların toplamıyızdır. Renklerimiz ve zevklerimizdir bizi biz yapan. Başkalarıyla bu konuda ayrılmamız da bizi bizden etmez. Belki de farklıyızdır herkesten.
Farklılıklarımızla ön plana çıkmamızda da bir sakınca yok. Hepimiz birbirimize benzeseydik kimliklere ihtiyacımız olmazdı, birer kod yeterli olurdu bizi etiketlemeye.
“Her insan en iyi beş kişinin ortalamasıdır.” Diye bir söz dolaşıyor. Yan yana durdukça birbirimize benzeşiyor olmamız kadar doğal bir şey de yok. Yine de parmak izlerimizden, tepeden aşağı farklıyızdır. Ben sütsüz severim kahvemi bir başkası sütü bol.
Farklı olduğumuz için de bir yerde tamamlayabiliriz birbirimizi. Logo parçaları gibi farklı olanlara ihtiyacımız vardır belki de. Bizi ayıran ayrıntılar başka bir düzlemde tamamlıyor olabilir de. Bu bizi bütün yapar. Kim olursak olalım yan yana olabilmeyi başarabilmişlerizdir artık.
Önemli olan da budur zaten, kim olursak olalım benliklerimizle var olmak ve bunlarla bir olabilmektir.
Kimiz demek yerine buyuz demek daha hoş geliyor kulağa…
Yazar ve Şair Betül FIRAT
