Bazen ne kadar sivri oluyor dilimiz de kalemimiz de. Zehir zemberek saçanları da biliyoruz. Ama kimseye bir faydası yok sivrilmenin.
En çok dil yarası acıtır, derler. Gerçekten de her şeyi unutabiliyor insan ama kötü sözleri unutamıyor nedense.
Bazen sessizlik daha iyidir. Sizi anlayacak insanlara bir fısıltıda yeter. Kalpleri birbirinden uzaklaşan insanlar sesini yükseltir. Ya da zaten uzaklardı size.
Dil dediğimiz şey biraz da üsluptur ve üslup da her zaman önemlidir. Karakterinizin bir parçasıdır çünkü. Tatlı dil yılanı bile deliğinden çıkarmayı başarıyorsa neler neler yapamaz ki.
Kullanılan dil hayata karşı duruşunuzdur bir yerde de. Dilinizi iyi kullanamıyorsanız da bir şeyler eksik demektir.
Gerek konuşma olsun gerek yazma olsun kullandığınız dil her zaman ele verir sizi. Belki de başka bir doneye gerek kalmaz sizi tanımak için.
Her ne olursa olsun biraz törpülemek gerekli dili. En azından iyi niyet göstergesi olarak yapmak gerek bunu.
Niyetiniz salim değilse zaten ne yaparsanız boş. Hoş bir de içinde bir nebze iyilik barındırmadan tatlı dil kullanarak insanları kandıranlar da var ama şu an konu dışı onlar.
Sert ve yüksek perdeden konuşmakla karşınızdakinden nefret ettiğiniz mesajını çoktan vermişsinizdir. Tersi şeklinde olanlar da içlerindeki eziklikten değil nezaketlerinden yumuşak ve normal bir tonda olurlar zaten.
Konu ne olursa olsun törpülemek lazım kullanılan dili. En azından insanlara samimi yaklaşmak istiyorsanız.
