Nedir bu herkes bana uysun tavrımız. Zevkler ve renkler tartışılmaz, deriz ama yine de kıran kırana yarıştırırız.
Zevkler ve renkler genelde ilgi alanlarıyla alakalıdır; kimseninki kimseye uymaz. Zaten uymak zorunda da değildir.
Biri siyaha düşkünken başkasını maviyi seviyor diye kimse suçlayamaz. Herkesin yolunun başka olduğu gibi zevki de başkadır.
İlgi alanları ise kişinin kendini yakın bulduğu ve uğraşmaktan zevk aldığı konuları içermektedir. Biri siyaseti severken diğeri de edebiyat aşığıdır; tartışılmaz.
Hepimiz birbirimize benziyor olsaydık üretilmiş klonlardan farkımız kalmazdı dahası fark da yaratamazdık.
Ne kadar çok çeşit, o kadar renkli olmamızda yatar aslında gelişmişlik. Bir o kadar da farklı düşünce ve bakış açısı demektir bu.
Birinin düşündüğünü diğeri taşlıyor olabilir ama nihayetinde herkesin dünyası gördüğü kadardır.
Aslında hep beraber dünyamızı güzelleştirmek istesek herkesin farklı bir renk ve desen olduğunun da bilincine varırız. En azından bir bilincimiz olur.
Yaşama dair katkı sunmak için farklılıkları kabullenmemizin ve saygı duymamızın gerekliliği ortadadır.
Herkes aynı şeyi düşünmüş olsaydı ne yeni icatlar çıkardı ortaya ne de yeni güzelliklerle buluşurduk. En iyisi siz siz ve biz de biz olarak kalmak.
Herhangi bir şey kötülüklere sebebiyet veriyorsa karşı çıkmamız gerekir. Yani durduk yere rengini beğenmedim demekle olmaz.
Bırakın renkleri renklerin arasında bile ton farkı vardır; düşüncelerde olduğu gibi. Kimi ölümüne inanır savunduğu şeye kimi de değişime açık şekilde yanılma payı bırakır kendine.
Önemli olan da neyi nasıl karşılaştıracağımızı bilip sonuçlarının katlana bilirlik oranını ölçebilmemizden geçer.
Kısaca herkes aynı olsaydı ve aynı düşüncelere sahip olsaydı milim ilerleyemez yerimizde saymaya mahkûm kalırdık.
O yüzdendir ki zevkler ve renkler ayrı ayrı daha güzel!
Yazar ve Şair Betül FIRAT
