Günlük yaşantımızda her zaman bir çatışmanın ortasında buluruz kendimizi. Mutlaka taraflar ve ortada bir konu da vardır.
“Sana göre öyle ama bana göre böyle.” Cümlelerini sarf etmişizdir.
Aslında salt doğru tek ve doğa kanunlarına bağlıysa değiştirilemez. Yine de bir şansımızı deneriz.
Kimi doğru dediklerimiz de görecelidir. Herkes kendine göre yontar bu doğruları. Kimine göre daha doğrudur çünkü.
Bazılarımız ise ufak da olsa yanılma payı bırakır kendisine ki her kuramda bir hata payı vardır.
Haklı çıkma savaşı oluyor bu çatışmalar genelde. “Ben bilirim.” edalarından başka bir şey olmasa gerek.
Hâlbuki herkesi gerçeği farklıysa çatışmaya da gerek yoktur bir yerde. Çünkü hiç birimiz bir diğerinin kuramını kabul etmeyecektir. Hepsi kulak arkası sözler olarak kalacaktır.
Analiz yeteneğimize ne kadar güvenirsek bir o kadar orta yol bulma ihtimalimiz yükselir. Orta yol bulamadığımız sürece de çatışmalar devam edecektir.
Aslında kimse de bir diğer fikri elzem olmadıkça ya da ortak çalışma yoksa orta da kabul etmesi de gerekmez. Sadece farklı görüşlere saygılı olmak bile bizi çatışmalardan kurtaracaktır.
Hayatımız ve düşüncelerimiz hiç kimseninki bir diğerininkine benzemediği için çatışmaların yaşanması da normal bir durum olmaktadır. Önce farklılıklarımızı kabul etmemiz ve bir diğerinin bakış açısı için biraz empati kurarak düşünmek yeterli olacaktır.
Dünyanın kanunları olduğu gibi topluların da kanunları bulunmakta. Aslında bu kanunlar çatışmaları belli bir oranda azaltmış olsa da en azından daha büyüklerine mahal vermemiş olsa da yine de bazen çatışmalardan kaçamayız. Özellikle de birbirimizi anlamadığımız zamanlarda çok yaşanan bir durumdur.
Bize göre dünya değişemeyeceğine göre belki de bizim yeni fikirlere ve durumlara değişime ayak uydurmamız gerekli. Tabi ki kendi benliğimizi yok saymadan kabullenmek önemli.
Daha doğrusu çatışmaları aza indirip; Yolun ortasını bulmak gerekli.
Yazar ve Şair Betül FIRAT
