Depresyon hastalık mı değil mi tartışmaları bir kenarda kalsın; depresyonlar da çeşit çeşit ayrılmış durumda.
Mevsimsel depresyonlar da bunlardan biri. Mevsim geçişlerinde bizim de ruh halimiz değişir. Tam olarak mutsuzluk olmasa da adı bazen hislerimizi ifade edemeyiz. Ortada bir sıkıntı yokken kendimizi bir anda kötü ya da boşluktaymış gibi hissetmemiz de bundan ileri gelir.
Belki de değişime karşı bir dirençtir. Mis gibi bir yazdan sonra yaprak dökümü yaşanan sonbahara girmekten de duygusal olarak etkilenmemiz normal.
Her değişimde alışkanlıklarımızdan vazgeçmek, adaptasyon sağlamak ve ayrı ayrı psikolojilere girmek de bir yandan yoran şeyler bizleri. Muhtemelen de bu yorgunluk neticesinde giriyoruz depresyona.
Bir yandan da hayatın sürekli değişim içerisinde olmasının bize verdiği ağırlıkla da her zaman bahşedemeyebiliyoruz. Yolun sonu bazen depresifliklere çıkabiliyor.
İnsan ruhunun sürekli beslenmesi gerekiyor. Hepimizin kendine göre yöntemleri bulunmakta bu konuda. Depresyonda olduğumuzu hissettiğimiz zamanlarda kendimizi iyi hissettirecek aktivitelerle uğraşırız genelde.
Bu konuda kimine çalışmak iyi gelir ve boşluğu kaldıramaz kimine de okumak. Bazıları sportif faaliyetlerde bulurken kendini kimi de dostlarıyla vakit geçirmekte bulur çareyi.
Nihayetinde herkes kendine uygun bir yöntem geliştirir.
Her mevsimin tadı ayrıdır. Her mevsimde yapılacaklar listemiz vardır. Yazın tatil yapıp yeni yerler görmeyi severiz mesela. Kışın da dost sohbetler ve yudumladığımız kahve yanına eşlik eden kitaplarla geçiririz vaktimizi.
Kimisi de yazmak için fırsatlar yaratır mesela. Kışın daha düzenli ve daha verimli gelir çoğumuza yeteneklerimizi sergilemek için. Her bahar gevşeme ve ilerisi için planlama mevsimleri olarak geçer tarihe.
İlkbahar ve yaz dostlarla eğlence olsa da sonbahar ve kışın adı genelde yalnızlık olur. Herkes için aynı olmasa da bu durum genelde kendimizi farklı duygular içinde buluruz.
Her mevsim değişimi bize zamanın çabuk geçtiğini de hatırlatır bir yerde. Kim yakalayabilmiş ki zamanı zaten.
En iyisi mi her mevsimin tadını ayrı yaşayıp her anın tadını doya doya çıkarmamızdır. Depresiflikler de bir yere kadar olur o zaman.
Yazar ve Şair Betül FIRAT
