İnsanları ayıplarken de yüceltirken de parmakla gösterirsiniz. Aslında bir deyimdir ne kadar nahoş bir tabir olsa da.
Kınadıklarınız var mesela; arkasından konuştuklarınız. Birinin arkasından neden konuşulur anlamak mümkün değil. Demek ki sizden farklı yaptığı bir şeyler var ya da size uymayan, bilinmez.
İnsanlar sırf sizin zihniyetinize uymuyor diye kınamak ne kadar doğru o da tartışılır. Yani doğru kime doğru kime göre yanlış, bunun kıstasını siz mi belirlersiniz?
Toplum değerlerine uyup uymamak farklıdır, toplumdan farklı bir yöne evrilmek farklıdır. Tek örnek olup herkes aynı şeyleri yapıyor olsaydı ne çeşitlilik olurdu ne de yeni bir şey yapılırdı.
Diğer yandan iyi bir şey yapanları da parmakla gösterirsiniz. İyi bir şey yapıyorsa neden parmak sallarsınız ki? Tezat gibi duruyor iyiyi de kötüyü de aynı şekilde ifade etmek.
Evet, kimilerinin yolu farklıdır; sizin gibi olmadıklarına şükredenler vardır belki de. Yoksa kimse kabuğunu kırıp yükselemezdi, istediği yerde olamazdı.
İnsanların yaptıklarıyla bu kadar ilgilenmek de ayrı bir konu. Bunun yerine kendinizle ilgilenmeniz ve kendi eksik ve fazlalıklarınızla alakadar olmanız daha akılcı duruyor.
İnsanlar en çok kendini irdelemeli. İnsan her zaman kendisiyle yarışmalı ve uğraşmalı. Dün nasıldınız mesela, bugün nasılsınız; var mı bir ilerleme, yarın nasıl olmak istiyorsunuz konusuyla daha fazla meşgul olmak lazım.
Başkalarının hayatını irdeleyenler ve zamanını bununla geçirenler hayatı sadece izlerler. Hayata katılmak için kendilerine bakmaları lazım.
İstediğiniz yerde değilseniz bir şeyleri eksik yapıyorsunuz ya da yanlış yapıyorsunuz demektir. Demek ki birileri de sizi parmakla göstermekte. Bunu düşününce bir irkildiniz sanki.
Başkalarının hataları ve yaptıklarıyla uğraşana kadar enerjinizi kendinize saklamanız sizi istediğiniz yere taşıyacaktır.
Bu hayatta değerli olan sizseniz; kendinizle vakit geçirin. Alın takkenizi önünüze bir düşünün bakalım. Hayat muhasebesinde artılarınızı, eksilerinizi ortaya koyun ki hangisi ağır basıyor bir düşünün.
İnsanları yargılamak en kolayıdır. Sıra kendinize geldiğinde diğerlerine gösterdiğiniz acımasızlığı kendinize göstermiyorsanız sizden bir şeyler olmamış daha. Gelişim sürecini bitirmemiş bir canlı, eksik bırakılmış bir proje gibi hissetmeniz mümkün.
Parmakla gösterilen olsanız da oklarınızı kendinize çevirmenin zamanıdır şimdi.
Bakın bakalım neyiniz var neyiniz yok; parmakla gösterilecek.
Yazar ve Şair Betül FIRAT
